jueves, 14 de abril de 2011

Un poemiña para xogar

Estaba a lúa arrolando
con moito mimo a unha nena.
Estaba o sol a fitala
cunha mirada serena.

Foi achegándose a ela
amodiño, devagar,
e cando a tivo diante,
un beixo quíxolle dar.

A lúa pousou no berce
á pequerrecha durmida.
Deulle a súa man ao sol
e emprenderon a fuxida

           en Aloumiños

 con moito mimo a unha nena
 amodiño, devagar,
un beixo quíxolle dar.
Estaba a lúa arrolando

Foi achegándose a ela
e cando a tivo diante,
á pequerrecha durmida.
Deulle a súa man ao sol

e emprenderon a fuxida
cunha mirada serena
 Estaba o sol a fitala
A lúa pousou no berce

     Resultado da adaptación casual de 1ºC

No hay comentarios:

Publicar un comentario