martes, 10 de mayo de 2011

poema de nacho

Teño un amor campesiño,
teño un amor mariñeiro,
non sei cal dos dous vai primero,
so podo elixir un.




O primeiro dame o pan

o segundo o rodaballo,
aínda ambolos dous dánme traballo,
 os dous me van.


No campo aro o inxenio
e na mar pesco mal xenio,
no mar encóntrome fresquiña
e no campo fago a fariña.


Quen me dera quedar cos dous,
mais os dous son apetecibles,
porque as diferenzas son irrecoñecibles,
aunque con un me quedarei.

No hay comentarios:

Publicar un comentario