pánico no bosque

EU VEXO UN BOSQUE  SOLEADO E CON ARBORES AREDOR...E DE DIA ,E UN DIA MOI BONITO ...NUNHA OCASION ANDABA UN NENO SO MOI PEQURECHIÑO E OIA VOCES DE LOBOS ANIMAIS  E TENIA MOITO MEDO .E ASUSTOUSE ENTON MARCHOU CORRENDO  LOGO VINO O SEU PAI E O AGARROU E SAIU GRITANDO CHEGOU A CASA E ABRAZOUSE A SUA NAI A NAI ATERRORIZADA POR O SEU FILLO E LLE PREGUNTOU QUE CHE PASOU QUE NO BOSQUE OIN VOCES  TERRORIFICAS E A NAI DIXO PERO SE O TEU PAI FOI A BUSCARTE AI SI POIS NON ME DIN DE CONTA TAN ASUSTADO QUE ESTABA VAMOS A BUSCARLO ENTON FORON E BUSCARONO E O ENCONTRARON UN POUCO HERIDO E A NAI  ASUSTADA O LEVOU A CASA E O CUROU

panico no bosque

estamos vendo arbores,un sol que quenta moito.
nuha ocason:estabamos no bosque e derrepente un sol impresionante que nos deixou sen sentido se nos cae encima da chola e tibemos que chamar a ambulancia e nos tiberon que operar da vista e po case quedamonos se vista bamos cegos por completo eu xurei non volver ao bosque nunca mais por que agora collin moito medo e xa me teñen que me paguen eu no volvo nunca MAIS.
 Estefania Fernandez Jimenez.

Pánico no bosque

É unha imaxe dun bosque, na que os raios de sol penetran sobre unhas árbores. Transmite escuridade e as árbores parecen palmeiras.


Nunha ocasión a miña amiga María e súa irmá, foron buscar fungos por ese bosque. Cando se fixo de noite elas volvían para á casa e encontraron un
moi grande e moi famento elas corrían, pero o camiño á casa facíase interminable, cando conseguiron despistar ao lobo, encontraron unha cabaña co dous nenos abandoados moi asustados, elas tamén estaban moi asustadas
cando volveron a camiñar para a casa cos dous nenos. Ao chegar á casa, cearon  e lles deron aos nenos unhas camas e todos se foron a durmir
 ao día seguinte María contoume a historia e eu quedei pasmada e agora todas as noites soño con esa historia.

Candela Alonso 1ºC

medo no bosque

Es como se fora os arbores e as follas eo sol despois da tarde cando se va, ou parece como se fose a sombra dunhas follas e unha arbore eo reflexo do sol,como se fora un bosque.       Nunha ocasion fun ao Bosque que decian que estaba encantado e eu non me creein pero cando espezou a escurecer quise volver pero non podia porque me habia perdido enton dixen bou facer unha marca en cada arbore porsi fago so un rodeo pero segui si encontrar a salida e dixo teño miedo e frio este bosque se que esta encantao e dixo me rindo e dixo pois claro se non hay nade conmigo xa non me van a creer en plena noite estaba senta casi chorando quero ir a casa e derepente escoitaba algo era un buo as ramas estallaban es pensaba  que era alguien e gritou Socorro axuda!  e era un lobo le iba atakar pero se desmalliou oiu un diparo na mais e derepente se encontr nunha camilla e dixo ¿que fago aqui? (dixo a medica) te encontro o eu pai esta preocupado ali esperando aver si te recuperas le digo ¿que pase? si quero que diga como me encontrou. Ola papa ¿estas ben? (dixo o pai interrunpindo) dixo si papa como me diches encontrado (dixo o pai) seguin a o lobo ata ti sabria que te hiba a intentar comer enton cando te iba a atakar te desmaiastes e dispare a o lobo e escapou pero non ira lexos i
 dixo o pai descansa. E dixo a nena papa tiñas razon o bosque estaba encantao. Carlos Alberto Espiñeira Larrosa 1ªB

medo,Bruno

Veo unhas arbore e logo atras veo o sol  que esta chegando a noite.
Nunha ocasion me perdi entre los arbores de un bosque quje estaba oscuro e solo se notaba o reflexo da lua no mar e oscuridad ao meu alrededor,perdido e solo, tirado encima de unha roca e pensando como salir de ali.
                                     Bruno Ricardo Da Silva Bertini 1ºB

Medo no bosque.

-Esa foto é coma nunha árbore no alto dun cume e parece coma que ai un buo nel, parece coma que vai empezar a mañá , ao fondo aparece un sol amarelo como ningún.

Nunca ocasión...sucedeume que salía dun cumple as doce da noite , aquel celebrábase na casa dun amigo do medio do monte , tiña que ir eu sola para a casa , salir de ese monte tenebroso , coller o bus e irme pra casa .
Os pais do rapaz preguntáronme se quería que me acompañaran a cruzar ese bosque tan oscuro e tenebroso por todos aqueles os que pasaban por el , por que según me dixeran ,ese bosque tiña unha lenda .Dixéranme que ese bosque ao alto dun cume tiña unha lenda que trataba de  que  todo aquel que pasara por el nunca volvería a ser coma antes.
Eu collín presa nos pés e corrín sen mirar un paso atrás , encontreime cun señor que me dí: que fas  aquí tan depresa ti só? e lle contestei : veño dun cumpre e dixeronme que este bosque ten unha lenda , e por iso vou así de nerviosa por aquí , e o señor contestoume: non neno , non fagas caso de iso , eu levo vivindo case 50 anos neste bosque a o alto dun cume e encantame este sitio , aínda que a xente di o contrario, o que pasa e que nunca estiveron aqui tanto tempo coma eu e non apreciaron o bonito de estar aquí cada mañá cando sae o buo co sol nunhas ramas de árbore.


Andrea Cedeira Muíño 1ºB

Seguimos co medo

Xa lemos varios contos que versaban sobre o medo. E esta imaxe non expresa algo fastasmagórico?


Vía mipiedraimán

Recitados infantís tradicionais

http://www.orellapendella.org/files/audio/xogos/pico_pico_1.mp3

Pico, pico, mazarico,
¿quen che deu tan longo “pico”?
Deumo Deus e San Santiago
para picar o pan no agro
e piquei e repiquei,
cen milliños encontrei
e boteinos a moer
e os ratiños a comer
e agarrei un polo rabo
e boteino naquel cabo
e tamén agarrei outro
e boteino naquel souto
e vin de moita “prisa”
tocando a miña gaitiña
pero víronme os ladróns
e roubáronme os calzóns


Vía Orellapendella.org

A primeira vez

http://apiedeaula.blogspot.com/2011/09/mi-primera-vez.html

Como foi esa primeira vez?

o dia que mais medo senti

Un dia taba jogando en casa,con mi irma e derrepente senti que estaba entrando alguien en mi casa,parecia que estaba abrindo la porta de la cosiña.
Meus pais estaban fazendo o comer para min e minha irma.Pero o final nao tinha nada era todo imaginacion.

O día que máis medo sentín.

Eu sempre que vexo películas de medo , penso que o asesino de dicha pelicula ven a xunta miña para matarme,entonces non ven acabo a película e xa vou correndo por si acaso , me meto na miña cama casi sen pisar o solo por si o asesino me pilla o pé .

MEDO

Xa lemos algúns textos de medo, pero que película recordamos que nos asustou?